18 Temmuz 2011 Pazartesi

ŞEREF SANCAKLI-Vatan ne Türkiyedir Türklere ne Türkistan;Vatan büyük ve müebbed bir Ülkedir.Turan.!

                  Lise yıllarım da Ziya Gökalp'in yukarıda ki beyitlerini sık sık tekrar ederdim.Çok hoşuma giderdi; ülkü yolu erlerinden birisi olmak,bir ''dava''ya sahip olmak kendimi büyük birisi gibi görmeme neden olurdu. Oysa yenilecek çok fırın ekmek lazımmış bir yerlere gelebilmek için..Başbuğ Alparslan Türkeş benim akıl hocam ve yol göstericim olarak benim geçmişimde ki yerini almıştı.Zira onun yanı sıra Hüseyin Nihal Atsız bey,Seyyid Ahmed Arvasi bey,Ömer Seyfettin,Cemil Meriç,hepsi benim akıl hocalarımdı.Onlar bana kitap okumayı,okurken anlamayı,ve ülkemin içersinde bulunduğu vaziyeti öğrenip bir şeyler yapabilmemi salık vermişlerdi.Her şeyden öte Bir Alp ve Eren olmamın önünü açmışlardı..!Fisebilillah çalışmanın verdiği hazzı Ülkü Ocaklarında öğrendim.Milletimin en büyük özelliği olan Teşkilatçılığı herşeyden ötesi ''Kızıl Elma''yı ''ocak''ta öğrendim.''Ocağın'' bana en büyük faidesi;sağlam temellere dayalı bir karakter kazandırması oldu.''Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır''hadisinde hayat bulan yetiyi hep ''ocakta'' kazandım.
                İnsan belli bir yaşa geldiği zaman vücudunda azalan enerjiyle paralel durulmaktadır.Gençlik yıllarımda anarşinin o cezbedici havasına kapılan ben,huzuru arayan,önce düşünüp sonra konuşan birisine dönüştüm.Evlenip çoluk çocuğa karıştım.Karakter sahibi olduğumdan dolayı,evliliğimde hep sorunlar oldu. Çünkü bu baş sadece cenabı Allahın önünde eğilmeye alışmıştı.Hiç bir kul önünde eğilmez,gerekirse pire için yorgan yakacak kadar titiz bir kişiliğe sahiptim.Para,pul maddiyat benim zerre umrumda olmaz,asla maddi sebeblerle iş çevirmezdim.Arkadaş edinmeyi severim,o yüzden de çok ''arkadaşım'' var.!Dostum ise çok az.!
Allahın buyruğu olan ''müminler kardeştir'' emrine iman ederim.İnsanlar hakkında kötülük düşünmem,hep iyi
düşünürüm ama çok sırtımdan bıçaklandım.Güvensizlik emareleri baş gösterdi.Artık eskisi kadar insanlar hakkında olumlu düşünmüyorum.
                Günümüz de efkar ı umumiye hiç hayra alamet bir vaziyet arz etmemektedir.!Atatürk'ün ile getirdiği gibi iç mihraklarca vatanın satılmadık yeri kalmamış olup milletin maddi manevi tüm değerlerine saldırı düzenlenmektedir.Bana kalırsa 2.bir kurtuluş savaşı vermek ve içimizde ki hainleri emelleriyle tarihin tozlu sayfalarına gömmek zamanı gelmiş te geçmektedir.Peki bu yapılabilinir mi?Nasıl?
                Bu da başka bir yazının konusu..!!